Bütün ailələrin tək övladı olanlarının arzusuduki onun heç olmasa bir qardaşı olsun. Bütün tək övladlar istərlər bunu. Qardaşıyla oyun oynamağı, bir yerə gəzməyə getməyi, dara düşəndə qardaşından kömək istəməyi, o ağlayanda ağlamağı, o güləndə gülməyi bütün ailənin tək övladı olanlar istərlər. Ama qardaşı olan bəzi övladlar vardırki qardaşları olmasına çox sevinməzlər, hətta üzülərlər. Bəs nədi onları üzən səbəb? Bir övlad qardaş istərkən onların qardaşı olmasına peşman edən səbəb nədi? Buna səbəb bəzi ailələrdi əlbətdəki. Öz övladlarının bir-birinə düşmənkimi yetişdirən ailələr. Bu vəziyyətlə bağlı qısa bir misal çəkəcəm sizə.
İki qardaş uşaqlıqdan bəri bir sinifdə oxuyurlar. Lakin biri yaxşı, biri isə pis oxuyur dərslərini. Dərslərini pis oxuyan uşaq dərs oxuya bilməyi, hər gün evə gündəliyində 5 qiyməti ilə gəlməyi çox istəyir. Ama nə etsə də alınmır. Yaddaşı digər qardaşa nisbətən zəifdi. Yaxşı oxuyan uşaq hər gün evə 5 qiyməti ilə gəlir. Atası ona gözəl oxuduğu üçün təzə paltarlar və ayaqqabılar alır. Lakin pis oxuyan uşaq evə 3 vəya 2 qiymətləri ilə gəlir. Valideynləri ona ən köhnə paltarlarını, yırtıq ayaqqabılarını geyindirir hər dərsə gedəndə.Pis qiymət aldığı üçün. Hər gün azarlayırlar onu, hər gün döyürlər onu. Yaxşı oxuyan uşaq hər gün həyətdə dostları ilə futbol oynayır. Lakin digəri isə ancaq pəncərədən baxır qardaşına. Çünki valideynləri pis oxuduğuna görə onu evə həbs edib. Qış vaxtı uşaqlar yatağa girirlər. Biraz keçəndən sonra anaları otağa girir. Yaxşı oxuyan uşağa '' Mənim balam sənin üstün çox nazikdi '' deyir və üstünə üşüməsin deyə bir yorğan daha sərir. Uşağın alnından öpüb şirin yuxular gözəl balam deyib otağı tərk edir. Pis oxuyan uşaq isə başına yorğanı örtmüşdür. Ama elə bilməyinki o yatıb. Xeyr. O yorğanın altında hıçqıraraq ağlayır.
Mənim sizlərə belə bir sualım var.
Oxumaq hərşeydirmi?
Bir valideynin övladına oxumadığı üçün belə davranması nə dərəcədə düzgündür?
Övladlarını düşmən kimi böyütməsi nə dərəcədə düzgündür?
pis
oba cox sagol
